Zaproponowana przez zespół koncepcja nie spodobała się ówczesnym władzom i środowisku architektonicznemu, bowiem nawiązywała do funkcjonalizmu, zamiast do obowiązującej doktryny socrealizmu. Konieczny był nowy projekt, który jej odpowiadał. Jeszcze w tym samym roku zaakceptowano nową koncepcję Gieysztora i jego zespołu.
Do prac budowlanych przystąpiono w 1950 roku. Osiedle powstawało w czasach zimnej wojny. Na jego terenie odnaleźć można podziemne tunele czy schrony. Wytyczono wielki plac nazwany imieniem Juliana Leńskiego, polskiego działacza komunistycznego i publicysty, który obecnie jest placem generała Józefa Hallera. Stanowił on oś kompozycyjną. Pierwsze bloki osiedla Praga II oddano do użytku w 1951 roku. Planowano wybudować siedem tzw. kolonii mieszkaniowych, z których nie udało się zrealizować dwóch kolonii – II i VII. Projektowana zabudowa osiedla miała być zróżnicowana pod względem kubatury i wysokości. Większe budynki miały być usytuowane przy głównych ulicach, natomiast mniejsze miały być wybudowane wewnątrz kolonii. Koncepcja osiedla Praga II zakładała wzniesienie dwóch wieżowców spinających oś kompozycyjną plac – pomysłu tego nie zrealizowano. Zrealizowano również z kosztownych detali architektonicznych i plastycznych budynków, które otaczały plac. Całkowita powierzchnia osiedla Praga II wynosi 50 ha.
Pojawił się pomysł, aby na placu generała Józefa Hallera postawić – w miejsce znajdującego się tam głazu upamiętniającego Hallera – posąg, który będzie przedstawiał tę historyczną postać. W 2017 roku, w ramach projektu „Akademia Aktywnych Prażan” Fundacji Hereditas, z mieszkańcami osiedla przeprowadzane były wywiady na temat ich wizji rewitalizacji placu.
Dofinansowanie zadania publicznego ze środków Ministerstwa Rozwoju i Technologii zgodnie z zawartą Umową nr III/16/P/63003/2820/21/DT.